به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

روز سقای دشت کربلا

تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۲۶۴۷۹

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد، روز نهم محرم به نام عباس علمدار (ع) کربلا نامگذاری شده است. اگرچه همه شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیدند، اما هر روز از این دهه به نام یکی از شهدای کربلا نام گذاری شده است. روز نهم محرم مصادف با تاسوعای حسینی در روز شمار واقعه کربلا به نام حضرت ابوالفضل (ع) نام‌گذاری شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حضرت ابوالفضل (ع) در چهارم شعبان سال ۲۶ هجری متولد شد. عباس بن علی (ع) پدرش امیرالمؤمنین (ع)، مادرش فاطمه ام ُالبنین و کنیه اش ابوالفضل و ملقب به قمر بنی هاشم و سقای کربلا است «عباس» جوانی دلاور، زیبا و بلند بالا بود وقتی که سوار اسب می‌شد، پاهایش به نزدیک زمین می‌رسید. وی علاوه‌بر مزایای جسمی، از نظر ملکات روحی و کمالات نفسانی نیز بعد از برادرش امام حسین (ع) در میان همه جوانان و رجال اهل بیت (ع) نظیر نداشت. در جنگ‌های صفین و نهروان در رکاب پدر بزرگوارش مشارکت داشت. آن حضرت قامت رشید، چهره‌ای زیبا و شجاعتی کم‌نظیر داشت و به‌خاطر سیمای جذاب و نورایش، او را «قمر بنی‌هاشم» می‌خواندند و به‌خاطر آوردن آب به خیمه ها، «سقا» لقب یافت. حضرت ابوالفضل (ع) بهترین الگوی رشادت بود.
زیرا پرچم‌دار سپاه بود و پرچم را به دست رشیدترین و شجاع‌ترین افراد لشگر می‌سپارند. او به اندازه‌ای محو امام حسین (ع) شده بود که در اوج تشنگی بر امواج دل‌انگیز آب روان، لب‌های خشکیده محبوب خود را در نظر آورد و داغ تشنگی را از یاد برد. رشادت، وفاداری و فروتنی حضرت عباس (ع) یکی دیگر از برگ‌های زرین عاشورا است که همه را به شگفتی واداشته است.
در تاریخ آمده است که حضرت ابوالفضل (ع) خدمت امام حسین (ع) آمد و گفت: اجازه دهید به میدان بروم و بجنگم، امام حسین (ع) گفت: برادرم ابوالفضل تو عمود خیمه‌های من و امید دل بچه‌های من هستی. برخی مقاتل گفته‌اند که در روز نهم محرم یعنی تاسوعا امام حسین (ع) به حضرت ابوالفضل (ع) اجازه داد با دشمن بجنگد و حضرت ابوالفضل (ع) توانست جلوی دشمنان که به طرف خیمه‌ها می‌آمدند را بگیرد و تعدادی از سپاه دشمن را به هلاکت برساند و آن‌ها را به عقب براند. روز تاسوعا به پاس احترام، غیرت، بصیرت و وفاداری حضرت ابوالفضل (ع) به‌نام سقای دشت کربلا نام‌گذاری شده است. *ابوالفضل (ع) تربیت شده علی علیه السلام امام علی (ع) وقتی که حضرت ابوالفضل (ع) کوچک بود با او مشق شمشیر می‌کرد لذا شیوه جنگ حضرت ابوالفضل (ع) مثال‌زدنی بود و مردم کوفه هنگامی‌که حضرت ابوالفضل (ع) در کنار پدر مشق شمشیر و جنگ می‌کرد به نظاره می‌نشستند و از آن لذت می‌بردند. حضرت علی (ع) همواره به حضرت عباس می‌فرمود: قدرت بازوانت را برای کربلا برای حمایت از حسین بگذار و این در ذهن ابوالفضل (ع) ماند. *امان نامه ای که امان از عباس (ع) گرفت در بحبوحه قیام کربلا بود که شمر امان‌نامه‌ای برای ابوالفضل و برادرانش آورد و هرچه ابوالفضل را صدا زد پاسخی نشنید امام حسین (ع) گفت: ابوالفضل جواب شمر را بده حضرت ابوالفضل گفت: امان‌نامه به چه دردم می‌خورد وقتی حسین نباشد و این بصیرت و وفاداری حضرت ابوالفضل (ع) را می‎رساند. در روز عاشورا حضرت ابوالفضل (ع) برادرانش را یکی یکی به میدان فرستاد تا در راه حسین شهید شوند، اما این‌که چرا حضرت ابوالفضل برادرانش را قبل از خود به میدان فرستاد یک برداشت این است که ابوالفضل ذره‌ای ته دلش دلهره داشت که نکند اگر من بروم و کشته شوم برادرانم از جنگ بازگردند و حسین را یاری ندهند و برداشت دیگر این است که ابوالفضل (ع) می‌خواست قبل از امام حسین (ع) داغ مرگ برادر را بچشد او می‌خواست اجر برادر شهید بودن را ببرد. در روز عاشورا خدمت امام حسین (ع) آمد و گفت: بچه‌ها تشنه‌اند اجازه بده بروم برایشان آب بیاورم امام نیز به او اجازه داد برود و آب بیاورد حضرت ابوالفضل وقتی برای آب رفت سپاه دشمن را شکافت و خودش را به آب رساند و مشک را پر از آب کرد. آن حضرت وقتی در کنار آب بود مشتش را پر از آب کرد که بخورد ناگهان به یاد لب تشنه حضرت علی‌اصغر (ع) و امام حسین (ع) افتاد لذا آب را روی آب ریخت و به آن لب نزد. این‌که حضرت ابوالفضل (ع) پس از این‌که مشک را پُر از آب کرد از میان نخلستان به‌طرف خیمه‌ها به راه افتاد بیان‌گر این است که قصد او جنگ با دشمن نبود بلکه می‌خواست به کودکان آب برساند چراکه نخلستان جای تاخت و تاز نیست و او راه کوتاه‌تر را انتخاب کرده بود. *خوشحالی ام البنین از پیشگویی امام علی علیه السلام نقل است وقتی که ام‌البنین قنداقه ابوالفضل (ع) را به امام علی (ع) داد علی مدام بر دستان ابوالفضل بوسه می‌زد و اشک می‌ریخت ام‌البنین از امام علی (ع) علت را پرسید، امام علی (ع) فرمود: من روزی را می‌بینم که این دو دست ابوالفضل در یاری حسین (ع) بریده می‌شود. ام‌البنین باشنیدن این سخن از امام علی (ع) لبخند زد و گفت: عباس من لیاقت دارد دست‌هایش را در یاری از حسین از دست بدهد. فداکاری حضرت ابوالفضل (ع) در راه امام حضرت ابوالفضل (ع) وقتی با مشک پُر از آب راه نخلستان را در پیش گرفت دشمن دستانش را قطع کرد در این هنگام دلش به این خوش بود اگر دست ندارد حداقل مشک آب دارد، اما لحظه‌ای که تیر دشمن به مشک اصابت کرد و آن‌را پاره کرد حیران شد که چگونه بدون آب به خیمه‌ها برگردد. همه شهدای کربلا وقتی از اسب به روی زمین می‌افتادند دست داشتند و دستان را حایل می‌کردند، اما حضرت ابوالفضل دست نداشت و با صورت از روی اسب به زمین افتاد در این هنگام امام حسین (ع) خود را به بالین برادرش ابوالفضل رساند و گفت: به خدا قسم الان کمرم شکست و سر ابوالفضل (ع) را به دامن گرفت و خون از چشمان ابوالفضل پاک کرد حضرت ابوالفضل (ع) به برادرش حسین گفت: برادر خون را از جلوی چشمانم کنار بزن تا یک بار دیگر چهره تو را مشاهده کنم، برادر مرا به خیمه نبر، چون شرمنده اطفال تو هستم. وقتی حضرت ابوالفضل (ع) گریه کرد امام حسین (ع) به او گفت برادرم چرا گریه می‌کنی گفت: برای تنهایی تو گریه می‌کنم من الان که دارم جان می‌دهم سرم در دامن تو است، اما تو وقتی شهید می‎شوی کسی نیست سر تو را در دامان بگیرد. حضرت ام‌البنین بعد از شهادت پسرانش کنار بقیع می‎نشست و صورت چهار قبر به یاد چهار پسرش درست می‌کرد و آن‌قدر روی آن قبر‌ها ناله و گریه می‌کرد که حتی مروان هم برای او گریه می‌کرد. *همسر و فرزندان حضرت ابوالفضل (ع) پیوند مقدس حضرت عباس (ع) با لبابه دختر عبیدالله بن عباس، نقش مهمی در شخصیت او داشت؛ ایمان نهفته در اعماق قلب وی را استحکام بیشتری بخشید، برکاتی ارزشمند به جای گذاشت و فرزندانی کوشا و شکیبا که هر یک صحیفه‌ای از فضیلت «ابوالفضل» بود، پدید آورد. عبیدالّه، نخستین پسر او، قاضی مکه و مدینه شد و فرزندان او همگی از عالمان برجسته شیعی شدند. عظمت عبیدالّه چنان بود که امام سجاد (ع) او را تربیت نمود و سپس دخترش خدیجه را به ازدواج او درآورد. فضل، دیگر فرزند قمر بنی هاشم است که گستره دانش او زبان‌زد همگان بود؛ به‌گونه‌ای که برخی از خردورزان، کنیه ابوالفضل را برای حضرت عباس (ع)، برخاسته از وجود این فرزند با فضیلت دانسته اند. دیگر فرزند او، محمد بود که در واقعه کربلا، در سن پانزده سالگی جام شهادت را نوشید. * برادران حضرت ابوالفضل (ع) حضرت عباس دارای سه برادر بنام های؛ جعفر، عبدالله و عثمان، که تمامی آنان در روز عاشورای سال ۶۱ هجری در رکاب برادر و سرور خود سیدالشهدا حضرت امام حسین (ع) شربت شیرین شهادت نوشیدند. ام‌البنین پس از شهادت فرزندانش، همه روزه به بقیع می‌رفت و بچه‌های عباس را نیز به همراه می‌برد و به یاد فرزندان شهیدش مرثیه و نوحه می‌خواند. زنان مدینه نیز به ندبه و نوحه سوزناک او جمع می‌شدند و می‌گریستند. وقت زنان به ام‌البنین تسلیت می‌گفتند، می‌گفت دیگر مرا «ام‌البنین» خطاب نکنید چراکه امروز دیگر آن فرزندانم نیستند و شهید شده‌اند. *ویژگی‌های حضرت ابوالفضل (ع) حضرت عباس (ع) به‌دلیل پرورش در دامان خانواده‌ای مؤمن و پرهیزکار، به کامل‌ترین مراحل ایمان رسیده و در راه حاکمیت احکام الهی آماده شهادت بود. امام صادق (ع) در توصیف صفات حضرت عباس (ع) می‌فرمایند: «خدا رحمت کند عموی ما عباس را، او از بصیرت و ژرف‌بینی بسیار نافذ و ایمان بسیار استوار برخوردار بود. به همراه اباعبدالله به جهاد کرد و در نهایت هم به فیض شهادت نایل آمد». امام صادق (ع) با اشاره به نهایت وفاداری علمدار کربلا فرمود: «شهادت می‌دهم که در برابر جانشین رسول خدا (ص) همواره تسلیم بودی … همیشه به جهت خدا وفادار ماندی و لحظه‌ای از خیرخواهی برای او کوتاهی نکرد». قمربنی هاشم دارای منزلتی خاص است. حضرت عباس (ع) بدون اجازه در کنار امام حسین (ع) نمی‌نشست؛ هنگامی‌که در حضور برادر می‌نشست، همانند یک بنده در مقابل مولای خود بر روی دو زانو در کمال تواضع می‌نشست. شجاعت حضرت عباس (ع) در میان اصحاب امام حسین (ع) بی‌نظیر بود، چگونگی شهادت او، و رجز‌های او، و جهاد او با دست بریده، همه بیان‌گر اوج صلابت و شهامت او است، او تنها به‌سوی آب فرات رفت، و در برابر چهار هزار نفر تیرانداز قرار گرفت، صف آن‌ها را با کشتن هشتاد نفر از آن‌ها، درهم شکست و خود را به آب فرات رسانید. *خاکسپاری حضرت ابوالفضل (ع) توسط امام سجاد (ع) حضرت سجاد (ع) هنگامی‌که برای تدفین شهدا به کربلا آمده بود، با این‌که به بنی‌اسد اجازه داد در دفن شهیدان او را یاری کنند، ولی برای دفن امام حسین و حضرت عباس (ع) به آن‌ها اجازه مشارکت نداد، وقتی پرسیدند: تو تنها چگونه می‌توانی؟ فرمود: «با من کسی هست که کمکم کند، فرشتگان عالم غیب به یاریم می‌آیند». *مرقد حضرت عباس در کربلا مرقد مطهر حضرت ابوالفضل‌العباس در نزدیکی قبر برادرش امام حسین (ع) در کربلا است که ما بین قبر مطهر این دو بزرگوار منطقه‌ای به نام بین‌الحرمین واقع است.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: حضرت ابوالفضل روز عاشورا ام البنین حضرت عباس امام حسین بنی هاشم امام علی خیمه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۲۶۴۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایران قهرمان رقابت‌های کشتی فرنگی جام تختی شد

به گزارش خبرنگار مهر، چهل و چهارمین دوره رقابت‌های بین‌المللی کشتی فرنگی جام تختی روزهای ۶ و ۷ اردیبهشت ماه با حضور کشتی گیرانی از کشورمان و تیم‌های ارمنستان، سوریه و عراق در سالن شهرک نفت اهواز برگزار شد.

تیم ایران با کسب ۲۵۰ و بیشترین امتیاز قهرمان این دوره از مسابقات کشتی فرنگی جام تختی شد؛ تیم‌های ارمنستان ۱۱۵ امتیاز و سوریه ۱۰ امتیاز و عراق ۴ امتیاز در رده‌های بعدی قرار گرفتند.

۵۵ کیلوگرم: ۱- محمد حسینوند پناهی ۲- حسین بیژنی ۳- رامین احمدی و کیانوش شمشیری ۵- مهدی احدی زناب و پیام احمدی ۷- سعید اسماعیلی ۸- نورایر هاخویان (ارمنستان) ۹- محمدپویا اسدی (کرمان) ۱۰- مهدی کمالی

۶۰ کیلوگرم: ۱- پویا ناصرپور ۲- سجاد عباس پور ۳- علی احمدی وفا و علی نوربخش ۵- محمد اسدین (سوریه) و کامران عبدولی ۷- محمدجواد ابوطالبی ۸- حسین جاویدی ۹- سورن آقاجانیان (ارمنستان) ۱۰- رابرت کاراپتیان (ارمنستان)

۶۳ کیلوگرم: ۱- محمدمهدی کشتکار ۲- کاران اصلانیان (ارمنستان) ۳- داویت جوتیان (ارمنستان) و عارف محمدی ۵- رضا بهمنی و علیرضا اسفندیاری ۷- علیرضا اسدی ۸- محمد کمالی ۹- احمدرضا ناصرپور ۱۰- علی حاجیوند

۶۷ کیلوگرم: ۱- حجت رضایی ۲- امیرمحمد یارمحمدزئی ۳- هایک ملیکیان (ارمنستان) و امید حامدی ۵- آرمین محب ثابت و غلامرضا عبدولی ۷- علی شیرزاد ۸- محمد اسکندری ۹- حسین اسفندیاری ۱۰- روبن میرانیان (ارمنستان)

۷۲ کیلوگرم: ۱- دانیال سهرابی ۲- علی دارابی ۳- شانت خاچاطریان (ارمنستان) و رضا ساکی ۵- علی اصغر سام دلیری و امیررضا عیسوند ۷- محمدامیر شوکتی ۸- مرتضی پورعیسی ۹- سعید ارجمند ۱۰- محمدرضا رضاپور

۷۷ کیلوگرم: ۱- غلامرضا فرخی ۲- علیرضا عبدولی ۳- سید محمد عربی و عارف حبیب الهی ۵- محمدرضا حجامی و احمد نجفی ۷- امیرمحمد صمدی ۸- محمدحسن حسینی ۹- حیدر یوسف جبار ۱۰- مسعود کاووسی

۸۲ کیلوگرم: ۱- اشکان سعادتی فر ۲- شاهین بداغی ۳- ساموئل گریگوریان (ارمنستان) و عباس مهدی زاده ۵- جمال اسماعیلی و علی محمودآبادی ۷- محمدحسین آزرم دخت ۸- احمد صلح دوست ۹- شکور فاتحی ۱۰- محمدامین حسینی

۸۷ کیلوگرم: ۱- محمدحسین محمودی ۲- بهروز هدایت ۳- ابوالفضل پایدار و آرشام بهرام زاده ۵- علی کبیری و محمدهادی صیدی ۷- نریمان مهمدی ۸- ابوالفضل سپهوند ۹- اشکان عبدولی ۱۰- حسین کلیوند

۹۷ کیلوگرم: ۱- شایان حبیب زارع ۲- هایک خلویان (ارمنستان) ۳- حسین بالی و امیررضا اکبری ۵- علی عابدی درزی و محمدصادق عبدالهی ۷- محمد نصرتی ۸- ابوالفضل حاجی وندی ۹- امیرمحمد نجفی ۱۰- حمیدرضا کشتکار

۱۳۰ کیلوگرم: ۱- محمدسروش رنجبر ۲- رازمیک کوردیان (ارمنستان) ۳- آلبرت واردانیان (ارمنستان) و مهرداد کلیوند ۵- امیرحسین کریمی و سید ابوالفضل میرزاده ۷- ابوافضل فتحی تزنگی ۸- امید محمودی ۹- مهدی حسین پور ۱۰- علیرضا حسنوند

کد خبر 6089327